We zijn Xuishui aangkomen. Zijn nu in het hotel. Gaan eten, douche en vroeg naar bed. Morgen om 10 uur vertrekken we naar het kindertehuis. Zo als Fien zou zeggen:
Ik hoop dat jullie de blog leuk vonden, vergeet niet een blauw duimpje omhoog te doen en dan zie ik jullie weer bij een nieuwe blog.
Het is 15.07, we zitten nog in de bus en het regent. We rijden door de bergen. Fien reed hier 14 jaar geleden ook in de omgekeerde richting. Samen met nog 5 baby'tjes, verzorgsters en de directeur van het kindertehuis. In twee taxi's kwamen ze aan en stopte bij de ingang van het hotel. Wij zaten met de andere ouders al 2 uur te wachten op hun. Toen ze in de hal waren gingen we er gelijk op af. We herkende Fien maar moesten het toch even zeker weten door haar naamkaartje wat ze opgespeld had te checken. Dat deden natuurlijk alle ouders. Het wachten was toen nog niet voorbij. Het duurde nog een behoorlijke tijd voordat we Fien mochten overnemen van een verzorgster in een daarvoor gereserveerde ruimte.
Nu zit Fien hier in de bus naast Loes. Terug vanwaar ze vandaan komt. Ze maken het goed. Ze hebben zo hun eigen beleving. Fien vlogt en dat gaat in stukjes de lucht in na terugkomst in NL.
Met een brok in mijn keel en tranen op springen maar oh zo blij om dit te kunnen beleven met zijn 4tjes.
De oude stad verdwijnt langzamerhand, van wat wij 14 jaar geleden kenden vinden we maar weinig terug. Niet dat we deze miljoenstad al op ons duimpje kenden Vanuit het centrum van Nanchang vertrekken we met de bus naar Xiushui. Veel oude en nieuwe gebouwen staan in de steigers. Neon- en ledreclame brengen groots nieuwe merken. Dan zien we weer verlaten gebouwen wachtend op de sloopmachine die verderop bezig is. Als we Nanchang uitrijden en de rivier oversteken komen we door een gebied dat 14 jaar geleden nog 'country side' was en zien talloze torenflats verrijzen, amazing(!). Op z'n minst 30 hoog en lijken allemaal hetzelfde. Daarin zou je kunnen zien dat de individuele identiteit van de chinees nog op een lager plan staat.
Goedemorgen het is do 20 april half 10. Arno staat onder de douche, Fien staat in hemd en onderbroek mee te zingen met een liedje. Loes is al aangekleed en is haar rugzakje in aan het pakken. We moeten zo een ontbijtje zien te scoren. Om 12 uur gaan we onze tolk Tao Qi (touwtje noemen we haar) ontmoeten. Dan gaan we met de taxi naar het busstation en dan met de express bus naar Xiushui.
