28 mei. Fien heeft drie moeders. Haar geboortemoeder Lu Ju, haar twee dagen moeder Lu Yan , de vrouw van Ding. En ik zelf natuurlijk, Ellen. Lu Ju en Lu Yan zijn zussen. Lu Ju is in het huis van Lu Yan bevallen van Fien. Lu Yan en Ding wilden papa en mama voor Fien zijn, maar zij mochten Fien niet houden. De overheid heeft in principe de zeggenschap over niet eigen kinderen en Fien kwam daarom in het kindertehuis.
Lu Yan heeft de eerste twee dagen van Fien haar leven voor haar gezorgd. Ja, dat is ook heftig als je besluit om voor het kindje van je zus te gaan zorgen omdat zij dat niet mag maar dat dan blijkt dat jij het ook niet mag en dat dan het kindertehuis de enige mogelijkheid is, niet wetende waar het uiteindelijk terecht zal komen.
Dan op een vrijdagmiddag in mei 2017 staan wij ineens voor haar deur. Lu Yan is blij, Fien wordt bekeken en ze aait Fien onwennig door haar haren. Als we uit eten gaan en naar het restaurant lopen pakt ze Fien bij de arm. Ik loop erachter. Dit had Fien haar moeder, haar thuis kunnen zijn.
Lu Yan en Ding brachten ons terug naar ons hotel. Ik zat met Lu Yan achter in de auto. Via Google translate probeerde we wat meer van elkaar te weten te komen. Lu Yan werkt op het land. Ik dacht eerst op de rijstvelden maar ze verbouwt groeten als ik het goed heb begrepen. Ze werkt 3 dagen in de week. Ik probeer haar duidelijk te maken wat ik doe voor werk en dat lukt. De rit duurt iets meer dan een uur maar te kort om nog meer van elkaar te weten te komen. Jammer, we moeten afscheid nemen. Ik zou veel meer van haar willen weten.
Bij het hotel aangekomen is het voor haar wéér afscheid nemen, echter nu van een grote Fien. Ik zie tranen in haar ogen.
