donderdag 27 april 2017

IN HET MAJESTIC HOTEL

Vandaag zijn we naar het hotel geweest waar we sliepen toen we Loes kregen. We hebben haar op een andere plek gekregen maar waar dat is weten we niet meer. De portier brengt ons na de foto's van 12 jaar geleden bekeken te hebben naar een engels sprekende balie juffrouw. Ze hoort ons verhaal aan en geeft toestemming om rond te kijken. Een kamer bekijken gaat niet lukken want het hotel zou vol zijn. Er is niet zoveel veranderd vind ik. We zoeken de ontbijtzaal en kunnen op de zelfde plek neerstrijken als 12 jaar geleden. Alleen het behang is anders. We gaan kijken of we nog kunnen achterhalen op welke verdieping we sliepen. We begonnen op 6, klopt niet want de lampen bij de lift zijn anders. 7 ook niet goed. 8 was het volgens mij niet dus naar 9. Ha, hier hangen de juiste lampjes bij de lift. We lopen langs de kamer deuren en vermoeden dat we kamer 912 hadden. We gaan bij de receptie vragen of er toch een mogelijkheid is om te kijken of gaan we eerst nog op 11 kijken? Ik mis de lift naar beneden. Er komen uit de andere lift een engels sprekend blank paar met twee chinese jongetjes en een tolk. Ik wacht even. Ze gaan richting hun kamer en ik hoor de moeder nederlands praten tegen haar zoontjes. Ik loop er heen en klop de moeder op haar schouder. Ze is verbaasd dat ik haar in het nederlands aanspreek. Ik leg uit waarom wij in het hotel zijn en dat we graag in een kamer kijken en dat Arno, Fien en Loes beneden of op verdieping 11 of ergens in de lift zijn. Ik mag met de rest van de familie terug komen. Ik ga ze zoeken. Met de lift naar beneden, dan naar 11 en weer naar 9. Ha daar zijn ze. Ik kom de lift uit en Arno staat met hun tolk te praten wat ook onze tolk (Glen)zal zijn in Hepu. We nemen afscheid van Glen tot volgende week di. We kloppen aan bij de nederlandse mensen. Leuk, we wisselen onze belevenissen uit. Zij weten ons te vertellen dat de plek waar wij loes kregen ook de plek is waar voetafdruk en papierwerk geregeld werd. Via Wechat met Glen komen we aan het adres. We bekijken de hotelkamer en schieten een paar plaatjes. Grappig om op deze wijze toch nog een hotelkamer aan Loes te kunnen laten zien. Het restaurant lang het hotel is verdwenen, er is een metro aangelegd en de bomen voor het hotel zijn aanzienlijk hoger.

MUUR

ONS EERSTE ONTBIJT MET MES EN VORK

Zacht bed, goed geslapen en een goed ontbijtje in het hostel. We zitten aan tafel en horen school geluiden onder ons, daar is waarschijnlijk een schooltje. We kijken uit op een parkje wat dienst doet als scooterstalling. Achter het park is een gebouw waar we 12 jaar geleden een filmpje van maakte, toen hingen er werkmannen aan touwen voor de gevel om de bekleding te bevestigen. We zien een watertoren en het puntje van de moskee. Er een hond, teng teng of zoiets. Nu gaan we naar het hotel waar we sliepen toen we Loes kregen. Loes kregen we op een andere plek in de stad maar die plek weten we niet meer. Stom. 

NAAR NANNING

We hebben vandaag 26 april bijna 8 uur in de trein gezeten en zijn goed in ons hostel aangekomen.