Vandaag zijn we wakker geworden door de flinke regen en onweer. De regen duurde de hele ochtend. We besloten om het vandaag niet te ingewikkeld te maken. Met paraplu opgestoken zijn we een rondje door het dorp gelopen om te zien waar we terecht zijn gekomen. Een grotere onderneming buiten zat er niet in, zoals een geitenpad de hoogte in. Veel te glad en modderig, te gevaarlijk, ook voor de rest van de dag. Maar we zijn tevreden met wat we zien en het besef waar we zijn. In een eenvoudig dorpje langs de Li rivier waar de toerist nauwlijks notie van neemt, ondanks dat het midden in een van de meest toeristische omgevingen van China ligt. In de ochtend passeren op de Li talloze tourboten, die van Guilin naar Yangshuo varen. Opvarenden komen voor de typische bultige bergen waar de boten achter elkaar langs schuiven. De rivier en het sprookjesachtige decor is nationaal park. Ook wij begeven ons daarin maar dan te voet. Echt prachtig!
We zien oude huizen, soms nog met muren van kleiblokken en veel hout maar ook nieuwe huizen in de maak en een nieuwe betonnen weg. Eigenlijk is dat iets wat overal in China gebeurt(!).
Hier zien we dat men met een laag begint en die alvast gaat bewonen om vervolgens als het zich toelaat er een of meer lagen aan toevoegt. We zien verschillende stadia.
Onderweg zei Ellen: " zullen wij ook zo'n huis bouwen?" Waarop Loes zei: "Nou, Oma hoeft niet bang te zijn dat Arno en jij ons hier achterlaten, maar als jij het hebt over poten van de tafel en stoelen, thuis, korter te zagen, kan Oma eerder bang zijn dat wìj jóu hier laten". ;-)
